Wizy i procedury wizowe

Inne zagadnienia

Cofnięcie i unieważnienie wiz

a. Wiza Schengen

• cofa się, jeżeli w okresie ważności wizy okaże się, iż warunki uprawniające do jej wydania nie są już spełniane (art. 34 ust. 2 kodeksu wizowego).

• Wizę Schengen można też cofnąć na wniosek posiadacza wizy (dotyczy najczęściej sytuacji, w których zmienia się planowany okres pobytu w strefie Schengen).

b. Wiza krajowa

Wizę krajową cofa się z urzędu w przypadkach określonych w art. 90 ustawy o cudzoziemcach – zatem do zasady na podstawie tych samych przesłanek, co skutkujące odmową wydania wizy, z wyjątkiem przesłanki dotyczącej figurowania danych cudzoziemca w SIS do celów odmowy wjazdu i pobytu na skutek wpisu państwa członkowskiego innego niż Rzeczpospolita Polska.

Wizę unieważnia się w przypadku, gdy w chwili wydania wizy warunki uprawniające do wydania wizy nie były spełnione (wiza Schengen: art. 34 ust. 1 kodeksu wizowego) lub zachodziły okoliczności uzasadniające odmowę jej wydania (wiza krajowa: art. 91 ustawy o cudzoziemcach).

===============================================================================================

Zwróć uwagę!

• Podstawową różnicą pomiędzy cofnięciem, a unieważnieniem wizy jest to, iż w przypadku cofnięcia wizy – posiadacz wizy przestał spełniać warunki pobytu po wydaniu wizy, a w przypadku unieważnienia wizy – pierwotna decyzja organu wizowego była błędna (nie powinno dojść do wydania wizy).

===============================================================================================

Decyzja o cofnięciu lub unieważnieniu wizy

Zgodnie z art. 92 ustawy o cudzoziemcach, wizę Schengen lub wizę krajową cofa lub unieważnia w drodze decyzji konsul, minister właściwy do spraw zagranicznych, komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej.

W przypadkach wiz wydawanych członkom misji dyplomatycznych lub urzędów konsularnych lub innym osobom zrównanych z nimi pod względem przywilejów i immunitetów na podstawie ustaw, umów lub powszechnie ustalonych zwyczajów międzynarodowych, a także członkom ich rodzin, cofa lub unieważnia wizę minister właściwy do spraw zagranicznych poprzez skierowanie noty do ministerstwa spraw zagranicznych państwa obcego lub jego misji dyplomatycznej.

Decyzja o cofnięciu lub unieważnieniu wizy Schengen wydawana jest na formularzu zgodnym z:

• załącznikiem VI do kodeksu wizowego w przypadku wiz Schengen;

• załącznikiem do rozporządzenia rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych z dnia 25 maja 2021 r. w sprawie unieważnienia i cofania wiz dla cudzoziemców (Dz. U. z 2021 r., poz. 984).

Odpowiednia adnotacja o cofnięciu lub unieważnieniu wizy jest odnotowana w dokumencie podróży cudzoziemca lub też na blankiecie, na którym umieszczona została naklejka wizowa. W przypadku, w którym cofnięcie lub unieważnienie wizy krajowej następuje w sytuacji, w której organ podejmujący decyzję nie ma dostępu do dokumentu podróży cudzoziemca lub blankietu, na którym umieszczono naklejkę wizową – dane takiej naklejki są wprowadzone do Systemu Informacyjnego Schengen.

Decyzja ta podlega rygorowi natychmiastowego wykonalności.

Wizy wydawane na granicach zewnętrznych

Art. 35 kodeksu wizowego pozwala w wyjątkowych przypadkach wizy na wydanie wiz Schengen na granicy w przypadkach, gdy:

• osoba ubiegające się o wizę spełnia warunki wjazdu określone w art. 6 ust. 1 lit. a), c), d) i e) kodeksu granicznego Schengen;

• osoba ubiegająca się o wizę nie mogła wystąpić o wizę wcześniej i przedstawi, w razie potrzeby, dokumenty uzupełniające, które potwierdzają niemożliwe do przewidzenia i bezwzględne przyczyny uzasadniające konieczność wjazdu; oraz

• ocenia się, że powrót osoby ubiegającej się o wizę do państwa pochodzenia lub zamieszkania lub jej tranzyt przez terytorium krajów innych niż państwa członkowskie w pełni stosujące dorobek Schengen jest pewny.

W przypadku wizy wystawionej na granicy zewnętrznej, można odstąpić od wymogu posiadania przez osobę ubiegającą się o wizę podróżnego medycznego w przypadku, gdy takie ubezpieczenie nie jest dostępne na przejściu granicznym.

Wiza wydana na granicach zewnętrznych wydawana jest na okres niezbędny do realizacji celu pobytu lub tranzytu, ale nie dłuższy od 15 dni.

W przypadku, gdy cudzoziemiec nie spełnia jednego z ww. warunków wjazdu lub należy do kategorii osób, wobec których niezbędne jest zasięgnięcie opinii organów centralnych państw członkowskich (art. 22 ust. 1 kodeksu wizowego) możliwe jest wydanie wizy o ograniczonej ważności terytorialnej.

Typowymi przypadkami, w których ubieganie się o wizę na granicach zewnętrznych są:

• nagła choroba lub śmierć osoby bliskiej;

• konieczność objęcia opieki nad osobą małoletnią;

• ewakuacja do państwa trzeciego poprzez terytorium państw członkowskich.

Opłaty za wizę Schengen pobieranych na granic zewnętrznych są identyczne jak w konsultach państw członkowskich.

Wizy wydawane członkom załóg statków morskich

Członkom załóg statków morskich podlegającym obowiązkowi posiadania wizy podczas przekraczania zewnętrznych granic państw członkowskich można wydać wizę na tranzyt, gdy:

• spełniają oni warunki wydania wiz na granicach zewnętrznych określone w art. 35 ust. 1 kodeksu wizowego;

• granica jest przekracza w celu zaokrętowania lub ponownego zaokrętowania na statku, na którym będzie pracował jako członek załogi; lub w celu wyokrętowania ze statku.

Dodatkowe procedury związane z wydawaniem wizy członkom statków morskich na granicach zewnętrznych opisane są w załączniku do decyzji wykonawczej Komisji ustanawiającej instrukcje operacyjne dotyczące wydawania marynarzom wiz na granicach zewnętrznych (decyzja C (2020) 64 z dnia 15.1.2020 r.).